Slavenforten, mooie stranden, hoge bruggen, dikke bomen en GMT!

Het heeft even geduurd, maar daar is ze weer. Maandag had ik alles bij me op kantoor behalve de kabel van de camera om de foto´s te kunnen laden, dinsdag een dag op bed gelegen met spit, maar met een (hoge ghanese) dosis diclofenac sta je zo weer op, en gisteren had ik wel een kabel bij me, maar laat die nou van mijn harde schijf zijn ipv de camera. Kortom, het zat qua bloggen even niet mee! O ja, we hebben ook sinds gisterenmiddag geen internet gehad tot zojuist, dus dat helpt ook niet.

Cape Coast Castle

Zoals de volgers van deze blog weten zijn we afgelopen weekend weer een tweedaagse trip gaan maken, en het was weer een supermooie ervaring. Dit keer richting Cape Coast, Elmina en Kakumpark.  De slavenforten waren op zijn zachtst gezegd indrukwekkend en het is niet voor te stellen hoeveel angst er daar moeten hebben geheerst. Wat mij nog het meest vreemd overkwam, was dat Cape Coast Castle er nu zo mooi en idyllisch bijlag, terwijl er zich de meest vreselijke gruwelzaken hebben afgespeeld.  Veel grimmiger was het Elmina Castle. Dit is het fort waar de Nederlanders flink hebben huisgehouden. Vreemd gevoel.

Elmina Castle

Wat de meeste van ons niet wisten is dat de blanken de afrikanen niet hebben gevangengenomen om ze tot slaaf te maken, maar dat het meerendeel werd "aangeleverd" door andere afrikanen als krijgsgevangenen nav van stammenoorlogen. Even bijkomen en napraten in de bus. 

Na de rit in de bus aangekomen bij ons hotel. 1 woord: WAUW.... Ik waande me even terug op Aruba, alleen dan veel en veel rustiger. Wat een topplek om even te genieten van de zee, het zwembad, een goed diner, een lekkere avondstrandwandeling (die werd nog even eng omdat er ineens twee honden liepen in het pikkedonker en mijn loopgenoot uit een soort angst ineens wat sneller en dichterbij me ging lopen, I hate it when they do that... pfff), en een HEERLIJK bed..

Heb om half 7 de volgende ochtend al op een zonnebedje gelegen. Daar waar je in NL dan de dauw nog van alles af moet slaan, staat hier de zon al weer hoog en fanatiek aan de hemel. Wat een hitte. HEERLIJK.

Na het ontbijt, hup weer in de bus naar Kakumpark. Daar hebben we de Canopy gedaan. Dit is een pad van hangbruggen hoog boven het regenwoud. Dapper stapte ik de eerste brug op. Niets aan, peuleschil. Halverwege de derde brug realiseerde ik me ineens hoe hoog het was en vond het blijkbaar het juiste moment om nou eens uitgebreid na te gaan denken over wat er allemaal fout kon gaan. Sta je dan. Drie keer diep zuchten en doorlopen. Voor diegenen die mij wat beter kennen en dus van mijn hoogtevrees op de "hoogte" zijn zal het waarschijnlijk ongelooflijk zijn dat ik dit echt heb gedaan. Gelukkig, er zijn foto´s om het te bewijzen, maar die moet ik nog even krijgen.

Na de Canopy nog een regenwoud wandeling gedaan, waar we diverse inheemse planten hebben gezien, die door een plaatselijke zeer authentiek ruikende gids zijn aangewezen en besproken wat de plaatselijke bevolking doet met de bijvoorbeeld sappen of schors.  Dieren (op mieren, heel, heel, heel veel mieren na) hebben we niet gezien. Het schijnt dat die er wel zijn, maar dan moet je erg diep het woud in en dat ga je op dit gebied niet redden in een uurtje en zeker niet op de All Stars. Tip: draag ze niet in het regenwoud, ze zijn te glad! :-))

Wat is ie groot hè? Gelukkig is het geen kokosnotenboom, kun je je voorstellen wat daar uit zou komen vallen?

Na een wat dubieuze lunch in een nog dubieuzere tent (ik denk dat de laatste serieuze vakantieganger hier vertrokken is in augustus 1984) zouden we naar een dorp gaan waar een traditionele band z´n opwachting zou maken. Nou het woord zouden zegt het al, we gingen niet, want hiervoor had moeten worden gereserveerd! Kun je je voorstellen? Het is als voorstel voor het weekend gedaan door Ghanazen zelf. Het ene moment gaat het wel, het andere moment gaat het niet. Welcome to Ghana.:-))

Het was overigens een heerlijk weekend en ik heb weer dingen gezien die ik nooit meer vergeet. Back to work. Mijn collega en ik zitten al dagenlang alleen op ons kantoortje en zien met lede ogen aan hoe de andere groepen allerlei uitstapjes maken naar aan hun klant gerelateerde locaties of events. Wij wilden zo ook, dus gistermiddag nog maar eens gevraagd. Het kan alleen in Ghana, dat daarna binnen een half uur was besloten dat wij vandaag aan een grote groep afgevaardigden van jeugdorganisatie uit heel Ghana, politici en andere hoogwaardigheidsbekleders een presentatie moesten geven! Oeps, wij ook met onze grote mond.  Zou je in NL ooit zo snel ineens op de agenda komen van een dergelijke belangrijke meeting? Denk het niet. Anyway, Vanochtend om 08.50 present, want om 9 uur zou het beginnen. What a surprise, we waren de eersten. Langzaam druppelden de Ghanezen binnen. Heerlijk relaxed. We hadden beter kunnen weten, wat dit is wat je hier de hele tijd ervaart. De meeting begon uiteindelijk om 11.00 uur. Weer een mooi voorbeeld van in dit geval 09.00 uur GMT (Ghana Maybe Time)! Wat is het toch een topland!